jæja mikið var að ég lét heyra í mér, vonandi hafa ekki allir gefist upp á þessari síðu. Ætlum að reyna að vera duglegri að skrifa.
Ég mátti til með að setja inn nokkrar línur núna því það var stór dagur hjá Emilíu Ólöfu í dag hún fór í fyrsta sinn á vöggustofuna í morgun, þvílíkt tímamót hjá henni og okkur. Við vorum bara stutt, um klukkutíma. Emilía hitti hin börnin en hún er yngst á sinni deild, sem heitir lirfudeildin, Emilía er með sér skáp merktum sér og með mynd af lirfu, voða sætt. Hún var ekkert skelkuð yfir þessu öllu saman, fór bara strax að leika og fannst þetta bara gaman svo kemur það í ljós hvernig gengur með matartímann og svefntímann. Við mætum á sama tíma í fyrramálið og verðum þá kannski aðeins lengur, svona mjakast þetta smá saman. Þetta verður s.s. spennandi vika hjá henni Emilíu.
Ég er að reyna að venja hana af brjóstinu en það er víst ennþá í uppáhaldi, þó henni finnst grauturinn alveg góður líka, hef verið að gefa henni brauðbita og eitthvað smálegt til að tína upp í sig en mest af því endar á gólfinu. Hún virðist samt vera viljugri til að borða þegar pabbi hennar gefur henni , eflaust vegna þess að brjóstin mín freista hennar ekki þar.

Annar gengur lífið bara sinn vanagang hérna á sólbakken, haustið alveg greinilega gengið í garð og varla þverfóta fyrir föllnum laufblöðum á göngustígunum, hef það á tilfinningunni eins og þessi önn eigi eftir að vera fljót að líða


Emilíu finnst ekkert skemmtilegra en að vesenast í snúrunum, allt sem er ekki dót er mest spennandi.




Alltaf brosmild og hress.

á fullu að leika

keyptum ódýr leikföng frá fólki sem er að flytja héðan, Emilíu til mikillar gleði.

Jæja heyrumst
Kristín