Þá er ég komin aftur til Danmerkur eftir ánægjulega og fræðandi Íslandsför, nú taka bara við flutningar og fullt af lærdómi sem hefur hlaðist upp, s.s nóg að gera næstu vikur.
Við fáum íbúðina á föstudaginn og flytjum á sunnudaginn, get ekki beðið!! Ég get ekki sagt að ég eigi eftir að sakna verkamannanna sem hafa verið fyrir utan gluggann minn í meira en ár og hafa vakið mig með vélarhljóðum allt of snemma flesta morgna en ég á eftir að sakna sæta hverfisins með öllum litlu búðunum og kaffihúsunum þar sem er stutt í allt.

En nú er ég byrjuð á 33. viku og finnst mér tíminn líða bara frekar hratt, tæplega tveir mánuðir eftir. Bumban stækkar og stækkar og eru hreyfingarnar alltaf að verða kraftmeiri, ég get fundið móta fyrir litlum löppum sparka í hægri hliðina á mér og ég hef nýlega fundið hiksta inn í mallanum, frekar fyndið.
Helstu meðgöngukvillarnir þessa dagana er bjúgur og smá bakverkir en annars líður mér barasta mjög vel, gæti alveg verið verra.

Ég fór til ljósunnar í dag og gekk bara vel, hún þreifaði á mallanum og fann að dúddi er orðinn næstum 2 kg. Hún hlustaði á hjartsláttinn og var hann fínn.
Svo fór ég á smá námskeið/spjall um fæðinguna og var þar spjallað um allskonar deifingar og fleira. Einnig var spjallað um hversu mikilvægt það er að koma inn á fæðingadeildina með jákvætt hugarfar og hugsa fæðinguna sem ferli sem konan og maðurinn upplifa en ekki eitthvað sem þarf að drífa af á sem minnstum tíma með sem mestum verkjalyfjum. Góð pæling en samt erfitt að ímynda sér sitt hugarástand þegar kemur að sjálfri fæðingunni.

En nú er komið að stund sannleikans, við ætluðum að halda kyninu leyndu en svo þegar við fórum til Íslands þá langaði mig svo mikið að segja foreldrum mínum þannig við létum bara verða að því......þannig að dúddi er lítil STELPA!!!
Magga frænka á stelpu og hún búin að lána okkur barnaföt, svo uppljóstrunin er strax orðin praktísk.

Ég hef því miður ekki haft tíma til að setja inn mynd vegna anna en það verður von bráðar

Kveðja Kristín