Mér leið eins og ég væri hvalur þegar ég hljóp að eftir strætó um daginn, hefði frekar átt að láta það vera, maður finnur allt í einu eitthvað svo mikið fyrir óléttunni þegar maður fer að hlaupa og ég tala nú ekki um að beygja sig, úff!! En þetta er víst hluti af þessum öllu saman.

Erum byrjuð að mála íbúðina á Solbakken, Guðjón er núna á fullu, algjör hetja, ég reyni að vera sem minnst í málningarstækjunni, tek engar áhættur með hana dúddu.
En ég setti samt límband á brúnirnar og plast á gólfið, þá var frekar mikið dæst og stunið.

Núna get ég sagt að ég eigi að eiga í næsta mánuði, hehe þetta líður ekkert smá hratt.

Heyrumst Kristín